18 Σεπ 2007

Άρθρο απο Ελ. Τύπο

Κάτι που διάβασα στον www.e-tipos.com για το πράσινο και μου άρεσε σαν ιδέα γιατι είναι κοντά στις δικές μας ιδέες (βέβαια εδώ μπορεί να κρύβονται πολλά συμφέροντα απο κάτω αλλά και που δεν κρύβονται όταν εμπλέκονται και τεράστια χρηματικά ποσά! Ας κοιτάξουμε την θετική πλευρά του)
Παραθέτω λοιπόν το απόσπασμα:

O παράδεισος του «πράσινου» Καντάφι

Παρασκευή, 14.09.07
Η αρχαία ελληνική πόλη Κυρήνη στη Λιβύη ονομαζόταν από τους κατοίκους της, με κάποια δόση έπαρσης είναι αλήθεια, η Αθήνα της Αφρικής. Σήμερα, ο Σάιφ Αλ-Ισλάμ, γιος του Μουαμάρ Αλ-Καντάφι, έχει ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο: να μετατρέψει τον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Κυρήνης, αλλά και την περιοχή που εκτείνεται από τα εύφορα παράλια της Μεσογείου μέχρι την έρημη ενδοχώρα, στο πρώτο παγκοσμίως οικολογικό πάρκο έκτασης 5,5 εκατομμυρίων στρεμμάτων.
Η περιοχή των Πράσινων Ορέων, ή Τζαμπάλ Αλ Ακντάρ, είναι σήμερα ελάχιστα αναπτυγμένη και η ανεργία φτάνει το 30%.

Ακόμα χειρότερα, ο υδροφόρος ορίζοντας έχει πέσει στα 600 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης, 400 περισσότερα από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, ενώ και η αποψίλωση της βλάστησης έχει λάβει δραματικές διαστάσεις. Στόχος του Σάιφ είναι να δημιουργήσει έναν πόλο προσέλκυσης της νέας παγκόσμιας τάσης, των οικο-τουριστών. Ανθρώπων, δηλαδή, που θέτουν ως βασική προτεραιότητά τους την προστασία του περιβάλλοντος και επιλέγουν τους παγκόσμιους προορισμούς τους με βάση το σεβασμό στα τοπικά έθιμα, σε περιοχές όπου η άναρχη τουριστική ανάπτυξη δεν έχει ακόμα αλλοτριώσει την ταυτότητά τους.

Μέσα στους επόμενους μήνες, θα παρουσιαστεί ένα ολοκληρωμένο πλέγμα μέτρων περιφερειακής ανάπτυξης που θα αποτελείται από έναν εθνικό δρυμό, υποδομές ανακυκλώσιμων πηγών ενέργειας, δίκτυο μαζικών μεταφορών με βιοκαύσιμα, καλλιέργειες που θα ποτίζονται από μονάδες αφαλάτωσης και αυτόνομες ξενοδοχειακές μονάδες.

Οι καχύποπτοι εκφράζουν τον σκεπτικισμό τους για τη δυνατότητα υλοποίησης ενός τέτοιου σχεδίου, όχι τόσο λόγω του κόστους, άλλωστε το πετρέλαιο είναι ακόμα ισχυρή πλουτοπαραγωγική πηγή για τη Λιβύη, αλλά λόγω του μεγέθους του.

Η απάντηση του Σάιφ ήταν να προχωρήσει στη συνεργασία με το γραφείο του Νόρμαν Φόστερ, ενός αρχιτέκτονα που αναλαμβάνει έργα-ορόσημα σε διάφορες γωνιές του κόσμου, από διαστημοδρόμια στην έρημο του Νέου Μεξικού, μέχρι ουρανοξύστες στο κέντρο του Λονδίνου.
Ο Φόστερ και η ομάδα του θέλουν να παρουσιάσουν ένα μοντέλο που θα μπορέσει να αποτελέσει πρότυπο για μελλοντικά παρόμοια έργα, αν και το κόστος του σίγουρα θα αποθαρρύνει πολλές κυβερνήσεις.Το σχέδιο προσέλκυσε το ενδιαφέρον ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων, ενώ διεθνείς οργανισμοί όπως η Ουνέσκο και τα Ηνωμένα Εθνη έχουν εκδηλώσει την πρόθεσή τους να χρηματοδοτήσουν σχετικά περιβαλλοντικά προγράμματα. Ο χρόνος θα δείξει αν τελικά το έργο αυτό θα γίνει κάποια μέρα πραγματικότητα. Ο Καντάφι πάντως πέτυχε να ρίξει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας, αυτή τη φορά για όλους τους σωστούς λόγους.

ΚΟΣΜΙΔΗΣ ΠΙΕΡ

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ που αναδημοσιεύετε το άρθρο μου. Παρακολουθώ το blog σας και μαζί με το συνάδελφό μου Μάριο Ροζάκο θα είμαστε κοντά στην προσπάθειά σας.
Πιερ