24 Φεβ 2008

Επί μνημόσυνη δέηση


24 Φεβρουαρίου, με τις αλκυονίδες μέρες να επικρατούν σε ολόκληρη την χώρα, μέρα ηρεμίας και χαλάρωσης για τους περισσοτέρους.
Σήμερα όμως είναι και μέρα μνήμης για τα χωριά μας, αφού συμπληρώνονται 6 μήνες απο τον χαμό των αγαπημένων προσώπων. Και στα δυο χωριά, Μάκιστο και Αρτέμιδα τελέστικαν επι μνημόσυνες δεήσεις για όλους εκείνους που έφυγαν στη φωτιά του Αυγούστου.
Λένε πως ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός, αλλά επίσης και υπεύθυνος να ξεχνάμε πράγματα και ανθρώπους, ας είναι τουλάχιστον αυτα τα μνημόσυνα μικρές αφορμές υπενθύμησης σε αυτούς που ξεχνούν πόσο σημαντική είναι η ανθρώπινη ζωή, αλλά και η ζωή γενικότερα, αλλά και πόσο μικρή είναι για να μην την χαιρόμαστε και να αναλωνόμαστε με μικρότητες. Διότι μην ξεχνάμε, όσα φέρνει ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος.

2 σχόλια:

Bacchus είπε...

Μαρία καλημέρα σε σένα και σε όλους τους αναγνώστες σου.


Την Κυριακή 2/2/08 θα πραγματοποιηθούν εκλογές, για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. του Συλλόγου μας.
Κάνω μια πρόταση και μια παράκληση σε όλους μας, να αφήσουμε πίσω ό,τι μας πίκρανε, επειδή ίσως να μη ταίριαζε με το δικό μας.
Να πει δε ο καθένας μας, Θ΄αρχίσω τη μέρα μου με τη φράση: ¨Σήμερα δεν θα κρίνω τίποτα απ΄οσα θα μου συμβούν¨ και όλη την ημέρα μου θα υπενθυμίζω στον εαυτό μου να μην κρίνει.
Επίσης καλό είναι να αναλογιστούμε αυτό που γράφει ο Deepak Chopra.
¨……. Έχουμε σταματήσει για μια στιγμή, να γνωριστούμε μεταξύ μας, ν΄αγαπηθούμε και να μοιραστούμε αυτά που έχουμε. Η στιγμή είναι πολύτιμη αλλά περαστική- μια μικρή παρένθεση μέσα στην αιωνιότητα. Αν τη μοιραστούμε με φροντίδα, ανάλαφρη καρδιά και αγάπη, τότε θα δημιουργήσουμε την αφθονία και τη χαρά ο ένας για τον άλλο – και θα πειστούμε πως αυτή η στιγμή άξιζε τον κόπο.¨

Μαρία ευχαριστώ για τη φιλοξενία.

makistos είπε...

@Bacchus: Χαιρετίζω και φυσικά επικροτώ την σκέψη αυτή που καταθέτεις. Εξάλλου είμαι υπέρμαχος του διαλόγου για το άκουσμα των οποιδήποτε ιδεών.
Απλά είναι λυπηρό το γεγονός οτι ενώ κάποιοι προσπαθούμε να προσφέρουμε όσο καλύτερα μπορούμε και με τον όποιο τρόπο, να κατακρινόμαστε (γιατί το να κρίνεις κάποιον με συμβουλευτικό χαρακτήρα καλό του κάνεις, το να τον κατακρίνεις όμως είναι άνανδρο και δειλό)συνεχώς και εντόνως.
Εγω σαν μικρότερη θα κρατήσω πιο ψύχραιμη στάση, ώστε να μην είμαι υπεύθυνη για τις κινήσεις των θερμοτέρων και μεγαλυτέρων μου.
Κυριακή κοντή γιορτή λοιπόν!