29 Οκτ 2007

Που είναι η παιδεία;;;;(συνέχεια)Ιστορία-Κάδοι

Χθές ήταν η μια απο τις 2 εθνικές εορτές μας. Δεν θα πώ αν συμφωνώ ή όχι με τις παρελάσεις, είναι λάθος να σταθούμε σε αυτό το σημείο, σε αυτό που πρέπει αν σταθούμε είναι ότι γίνονται δεν γίνονται οι παρελάσεις, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν βασικά γεγονότα απο την ιστορία του τόπου!
Ο λόγος που το αναφέρω έχει να κάνει με το γεγονός ότι, όπως δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι ιστορικά γεγονότα με την ίδια ευκολία αδιαφορούν για τον κόσμο όλο!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι κάδοι ανακύκλωσης!Όχι δεν τρελάθηκα!Στον δήμο που μένω ο Δήμαρχος αποφάσισε να βάλει κάδους ανακύκλωσης. Πολύ ωραία ώς εδώ!Είχε μοιράσει πιο πρίν στα περισσότερα σπίτια και τσάντες ανακύκλωσης, άρα τι έμενε;Να χρησιμοποιηθούν αυτά τα δυο!
Ε, λοιπόν ο Έλληνας με την ιστορία του, την κλασσική παιδεία του, την φιλοξενεία του και ότι άλλο καλό μπορεί να έχει, ε αυτός ο ίδιος Έλληνας γέμισε όλους τους κάδους ανακύκλωσης με σκουπίδια κάθε είδους παρά ανακυκλώσιμα!
Άρα ποία παιδεία μας διακατέχει, ποιά εκπαίδευση;Όταν στην καθημερινή μας ζωή δεν κάνουμε κινήσεις για να προστατέψουμε την ζωή μας και να την ομορφύνουμε, θα νοιαστούμε για τις φωτιές και ποιός τις βάζει;ή θα νοιαστούμε για το πού πάει αυτός ο τόπος που λέγεται Γη;
Άστα βράστα,όλα είναι ιστορία!

5 σχόλια:

Παναγιώτης Παπαχατζής είπε...

Το σημαντικό βήμα είναι οτι η πολιτεία έκανε την αρχή. Και στην Πετρούπολη, όταν πρωτομπήκαν οι κάδοι τα ίδια είχαμε, μέχρι που οι πολίτες κατάλαβαν οτι το... μπλέ δεν είναι για κοινά σκουπίδια (δια της επαναλήψεως, όπως τα πειράματα στους χιμπατζίδες). Το πρόβλημα, όμως, είναι οτι πολλοί δήμοι αντί να ανακυκλώνουν τα περιεχόμενα του κάδου τα πετάνε στην χωματερή. Η οικολογική συνείδηση στην Ελλάδα θέλει ακόμα πολύ δρόμο...

Ανώνυμος είπε...

thelo na sou doso ena megalo mpravo gi afto to blog makistos.ine poli kali doulia.tora,to na valoun kadous anakiklosis ine poli kali kinisi ala distixos opos ipes makistos i pedia mas den ine toso anaptigmeni.afta pistevo aforoun omos tis palies genies.oi nees exoun ales idees ke ala pistevo.exo mia erotisi na kano makistos.mou epitrepis fantazome.to na exis blog ke na grafis tin gnomi sou voithaei kapou?an ne pou?me ektimisi

Bacchus είπε...

Που είναι η παιδεία ; αναρωτιέσαι. Απλώς δεν υπάρχει.
Ο Έλληνας έχει ιστορία, έχει τη φιλοξενία του ΞΕΝΙΟΥ ΔΙΟΣ, έχει φιλότιμο
έχει, έχει….. όμως δε φταίει που δεν έχει παιδεία και δεν έχει, όχι γιατί δε θέλει
αλλά γιατί δε μπορεί από μόνος του. Αυτή είναι δουλειά της Πολιτείας, των
Δασκάλων, του Προέδρου της Δημοκρατίας, του Πρωθυπουργού, των Υπουργών,
Των Βουλευτών, των Νομαρχών, των Δημάρχων αλλά και των Γονέων.
Παιδεία είναι η ανατροφή και η εκπαίδευση των παιδιών και των νέων ανθρώπων. Είναι όλα τα μέσα με τα οποία επιτυγχάνεται η μόρφωση και η καλλιέργεια του ανθρώπου, με σκοπό την δημιουργία μιας δυνατής και ελεύθερης προσωπικότητας.
Σύμφωνα με τους φιλοσόφους μας μόνο η παιδεία μπορεί να πάει τον άνθρωπο μπροστά, μόνο με την παιδεία μαθαίνει ο άνθρωπος να σέβεται την διαφορά.
Αν ανατρέξουμε στην Αρχαία Ελλάδα και μελετήσουμε σχετικά με
την αγωγή των παιδιών, θα διαπιστώσουμε τις τεράστιες διαφορές του τότε και του τώρα.
Το ιδανικό ζητούμενο, εκτός της ανδρείας, της τόλμης κ.λ.π. ήταν
η αναζήτηση της αισθητικής και της φαντασίας, μέσω της τέχνης και της μουσικής.
Τούτο γινόταν μέσω της εξατομίκευσης και της απομάκρυνσης του παιδιού από τις επιρροές της οικογένειας. Τόσο ο νεαρός Σπαρτιάτης όσο και ο νεαρός Αθηναίος ή Εφέσιος από τα έξι μόλις χρόνια του περνούσε όλη την ημέρα του μακριά από το σπίτι, με τη συντροφιά των συνομηλίκων του στην παλαίστρα ή τους δρόμους. Μάθαινε να ξεκόβει από την οικογένειά του και να σχετίζεται με τους αυριανούς συμπολίτες του. Αναμφίβολα έχανε πολλά από αυτό το σύστημα, αλλά έτσι εξασφαλιζόταν η ενότητα και η συνέχεια της πόλης-κράτους. Όλα εξασφάλιζαν πως το παιδί θα συνειδητοποιούσε ότι είναι μέλος μιας κοινότητας, για την ευτυχία και την ευημερία της οποίας η προσωπική τους επιθυμία ή ευχαρίστηση έπρεπε να υποτάσσεται. Με αυτόν τον τρόπο αναπτύχθηκε και έμεινε στην ιστορική μνήμη η αίσθηση της αυτοθυσίας για χάρη της πολιτείας ή της κοινότητας. Τώρα στο χέρι μας είναι να συγκρίνουμε τα αποτελέσματα της παιδείας στο παρελθόν με τα αποτελέσματα της παιδείας στο παρόν. Στο χέρι μας είναι να εξάγουμε συμπεράσματα, για το πού μας οδηγεί αλάθητα η παρούσα νοοτροπία μας σε εκπαιδευτικά θέματα. Και όλα αυτά γιατί η μελέτη του παρελθόντος δεν είναι αυτοσκοπός ή ξερή επιστημονική έρευνα. Είναι η μελέτη ενός παραδείγματος, με την αυστηρά επιστημονική έννοια, που μπορεί να μας δείξει το δρόμο για την ατομική και συλλογική ολοκλήρωση.
Όταν λοιπόν η Πολιτεία, πράξει το αυτονόητο, τότε και αυτός ο θαυμάσιος Λαός
Ο ΕΛΛΗΝΑΣ θα γνωρίζει τις υποχρεώσεις του και εν προκειμένω θα ξέρει τι να
ρίχνει στους κάδους ανακύκλωσης.

makistos είπε...

πρός ανώνυμο(2σχόλιο):Το να έχεις blog και να γράφεις κάποια γεγονότα και την γνώμη σου μερικές φορές βοηθάει μερικές μπορεί να είναι και απλά μια κατάθεση άποψης!
Απλά νιώθεις οτι ακούγεσαι στην κοινωνία του διαδικτίου η οποία διαρκώς μεγαλώνει και κατ' επέκταση μπορείς να εξαπλώθεις με την βοήθειά της και σε άλλους που κλείνουν αυτιά και μάτια!Όλοι με την ελπίδα ζούμε!

Roadartist είπε...

Mou thimises to tragoudi twn goin'through.. "Pou einai i paideia sas, kurie ypourge gamw ta ypourgeia sas!"